Οι (άγνωστες) ιδεολογικές καταβολές της Ε.Ε.

  Άραγε τι είδους ιδεολογήματα πρεσβεύει η Ε.Ε. (και ΟΝΕ); Από που προέρχονται οι ιδέες της κοινής αγοράς και νομίσματος, της ελεύθερης διακίνησης κεφαλαίων, εργαζόμενων κλπ; μήπως η κοινή οικονομική πολιτική και η ολοένα μεγαλύτερη συγκέντρωση εξουσιών έχει τις καταβολές της στον ολοκληρωτισμό; και τελικά μήπως σήμερα βιώνουμε αυτό για το οποίο δημιουργήθηκε εξαρχής η ένωση;

  Ο ναζιστής υπουργός Οικονομίας και εγκληματίας πολέμου, Walther Funk, σε βιβλίο του με τίτλο “Η Ευρωπαϊκή Κοινότητα”, που εκδόθηκε το 1940, έγραψε για την ανάγκη να δημιουργηθεί μια “Κεντρική Ευρωπαϊκή Ένωση” και ένας “Ευρωπαϊκός Οικονομικός Τομέας”, που θα εγγυόταν σταθερές συναλλαγματικές ισοτιμίες. Στο βιβλίο του αναφέρει χαρακτηριστικά: “Κανένα έθνος στην Ευρώπη δεν μπορεί να επιτύχει μόνο του το υψηλότερο δυνατό επίπεδο οικονομικής ελευθερίας, συμβατό με όλες τις κοινωνικές απαιτήσεις. (…) Η δημιουργία μεγάλων οικονομικών πεδίων δραστηριότητας ακολουθεί τον φυσικό νόμο της εξέλιξης.Μια σειρά από διακρατικές συμφωνίες στην Ευρώπη θα ελέγχουν τις οικονομικές δυνάμεις γενικότερα. (…) Θα πρέπει να υπάρξει η απαραίτητη ετοιμότητα προκειμένου να υπαγάγει περιστασιακά ο καθένας τα δικά του συμφέροντα σε εκείνα της Ευρωπαϊκής Κοινότητας “.

Ποιά η διαφορά μεταξύ της έκκλησης του Funk προς τις κυβερνήσεις για υπαγωγή των οικονομικών τους συμφερόντων σε εκείνα της Ευρώπης από την εμμονή του Jose Manuel Barroso στο ότι είναι αναγκαίο τα κράτη-μέλη της ΕΕ “να εισηγηθούν διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις υπό την απειλή οικονομικών κυρώσεων”; Η ομοιότητα είναι τρομακτική!

Οι συνεργάτες του Funk στην συγγραφή του βιβλίου που προαναφέραμε επανέλαβαν τις ίδιες ιδέες. Ο ναζιστής ακαδημαϊκός Heinrich Hunke έγραψε: “Η εθνική οικονομία με την κλασσική έννοια του όρου δεν υφίσταται πλέον.Η κοινότητα του μέλλοντος, που δεν είναι άλλη από την ευρωπαϊκή οικονομία,η έκβαση και η έκταση της ευρωπαϊκής συνεργασίας εξαρτώνται από ένα νέο ενιαίο πρόγραμμα για την οικονομία”.

Και ένα “νέο ενιαίο πρόγραμμα για την οικονομία” είναι ακριβώς η φράση που χρησιμοποιούν οι Cameron και Van Rompuy, όταν προτείνουν έναν κεντρικό έλεγχο των οικονομιών της Ευρώπης, που θα κατευθύνεται από τις Βρυξέλλες.

Ένας άλλος Nαζί, ο Gustav Koenig, παρατήρησε: “Έχουμε μπροστά μας μια αποστολή: τη δημιουργία μιας πραγματικής Ευρωπαϊκής Κοινότητας. (…) Είμαι πεπεισμένος ότι αυτή η κοινοτική προσπάθεια θα διαρκέσει και πέρα από το τέλος αυτού του πολέμου”.

Το 1940, ο υπουργός Προπαγάνδας του Hitler, Joseph Goebbels, διέταξε τη δημιουργία της “ευρείας κλίμακας οικονομικής ενοποίησης της Ευρώπης”, πιστεύοντας ότι “σε 50 χρόνια οι λαοί δεν θα σκέφτονται πλέον με γνώμονα τη χώρα τους”. Ακριβώς 53 χρόνια αργότερα ιδρύθηκε ή Ευρωπαϊκή Ένωση με τη σημερινή της μορφή.

Ακούσαμε, επομένως, έναν από τους ιδεολογικούς ηγέτες του ναζισμού να κάνει έκκληση για μια “οικονομική ενοποίηση της Ευρώπης”, και σήμερα ακούμε από τα χείλη του πρώην υπουργού Εξωτερικών της Γερμανίας, Joschka Fischer, την παραίνεση για τη δημιουργία “ενός οικονομικού φορέα εποπτείας ο οποίος θα έχει την απαραίτητη εξουσία ώστε να ασκεί τον έλεγχο των οικονομικών των κρατών-μελών”.

Ακόμη και αν το δει κανείς από θεωρητική σκοπιά, το γεγονός ότι η ΕΕ, η οποία ξεκίνησε ως μια ζώνη ελεύθερων συναλλαγών, επιδιώκει σήμερα να έχουν κάποια μη εκλεγμένα στελέχη της τον άμεσο έλεγχο των εθνικών οικονομιών, είναι εντελώς δικτατορικό, αυταρχικό, και αντιπροσωπεύει τον αντίποδα κάθε έννοιας της Δημοκρατίας ή της αντιπροσώπευσης των λαών της Ευρώπης. Εάν συνυπολογίσουμε το γεγονός ότι την ίδια ακριβώς ημερήσια διάταξη επεδίωξε ένα από τα πιο διαβόητα, για ποινικά κολάσιμες και βάρβαρες πράξεις, καθεστώτα στην ιστορία, τότε θα πρέπει όλοι οπωσδήποτε να ανησυχούμε σοβαρά.

Ανάμεσα σε άλλα κορυφαία στελέχη των Ναζί, τα οποία υποστήριξαν τη δημιουργία ενός πανευρωπαϊκού ομοσπονδιακού οικονομικού υπερκράτους ήταν και οι Ribbentrop, Quisling και    Seyss-Inquart, οι οποίοι δήλωσαν μεταξύ άλλων: “Η νέα Ευρώπη της αλληλεγγύης και της συνεργασίας μεταξύ όλων των λαών της (…) θα επιτύχει (…) ραγδαία αύξηση του δείκτη ευημερίας της, μόλις καταργηθούν τα εθνικά οικονομικά σύνορα”. Το γεγονός ότι η ΕΕ είναι ιδέα κορυφαίων οικονομολόγων και βιομηχάνων του ναζιστικού καθεστώτος, που διατυπώθηκε με σκοπό τη διατήρηση της συγκεντρωτικής εξουσίας και στη συνέχεια εφαρμόστηκε από πρώην Ναζί, αποδεικνύει ότι το σύνολο του συστήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι “μολυσμένο” με ένα κληροδότημα που λειτούργησε ως πρόσχημα, με πραγματικό στόχο τη διατήρηση του ολοκληρωτισμού. Η πρόσθετη επίγνωση του ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση επιδιώκει πλέον οικονομικές πολιτικές πανομοιότυπες με εκείνες που στηρίχθηκαν από κορυφαία στελέχη των Ναζί, αρκετοί από τους οποίους αργότερα ίδρυσαν την ΕΕ με την πρωτόλεια μορφή της, είναι μια ανατριχιαστική υπενθύμιση του πόσο βαθιά αντιδημοκρατική και φασιστική καθίσταται η ΕΕ, καθώς καταβροχθίζει όλο και περισσότερες εξουσίες που κανονικά ανήκουν στα κράτη-μέλη της και αυτοανακηρύσσεται σε υπερ-δικτάτορα μιας ολόκληρης ηπείρου. 
(πηγη)

Γνωρίζετε την περίφημη IG-FARBEN την βιομηχανία χημικών που κατασκεύασε για το ναζιστικό καθεστώς το δηλητήριο zyklon που χρησιμοποιήθηκε στους ΘΑΛΑΜΟΥΣ ΑΕΡΙΩΝ; Κορυφαίο στέλεχος αυτής της βιομηχανίας ήταν ο Walter Hallstein, ο οποίος καταδικάσθηκε στην δίκη της Νυρεμβέργης σαν εγκληματίας πολέμου, έπειτα από μικρό διάστημα αποφυλακίστηκε και φυσικά την δεκαετία του 50 υπήρξε ένας από τους αρχιτέκτονες του ευρωπαικού εποικοδομήματος (ήταν παρών στην υπογραφή της συνθήκης της Ρώμης, 1957) διετέλεσε πρώτος πρόεδρος της ένωσης και ήταν επιφανές μέλος του χριστιανοδημοκρατικού κόμματος. Είναι δε γεγονός ότι το χριστιανοδημοκρατικό κόμμα δημιουργήθηκε από τις στάχτες του ναζιστικού, με σκοπό να διατηρηθούν οι δομές του δεύτερου στο γερμανικό κράτος και μετα την ήττα του (η χρηματοδότηση προήλθε από τις ΗΠΑ). Αιτία προφανώς ήταν η κόκκινη απειλή, και οι Αμερικάνοι ήθελαν την Γερμανία σαν ένα ισχυρό οχυρό στα σύνορα της δύσης με το <<σιδηρούν παραπέτασμα>>. Άλλωστε είναι γνωστό, ότι ο μετέπειτα ηγέτης του χριστιανοδημοκρατικού κόμματος Konrad Adenauer τις δεκαετίες 20-30 δεν ενδιαφερόταν για την ραγδαία άνοδο των ναζί, αλλα για την αντιμετώπιση της κομμουνιστικής απειλής, που ορθωνόταν στην Γερμανία αλλά και σε ολόκληρη την ευρωπαική ήπειρο.

 O Κurt Georg Kiesinger μελος του ναζιστικού κόμματος και υπηρεσιακό όργανο του ναζιστικού υπουργειου προπαγάνδας, προσχώρησε αργότερα στο χριστιανοδημοκρατικό κόμμα και την δεκαετία του 1960 έγινε καγκελάριος. Ο Hans Filbinger έγινε πρωθυπουργός του κρατιδίου της Βάδης-Βυρτεμβέργης, ενώ ο Kurt Waldheim έγινε πρόεδρος της Αυστρίας και μετέπειτα γ.γ. του ΟΗΕ! ΟΛΟΙ ΤΟΥΣ <<ΜΕΤΑΝΟΗΣΑΝΤΕΣ>> ΝΑΖΙΣΤΕΣ! Υπάρχουν και άλλες περιπτώσεις, όπως ο Ραινχαρντ Γκελεν που εργάστηκε για την CIA και δημιούργησε την γερμανική μυστικη υπηρεσία (BDN). Αυτός ο τύπος δημιούργησε και ενα δίκτυο με την ονομασία “οντεσα», για την φυγάδευση ναζιστών εγκληματιών πολέμου. Οι άνωθι δεν συμμετείχαν στην ίδρυση της ΕΕ, μολοντούτο οι θέσεις τους στο γερμανικό κράτος αποδεικνύουν τον ισχυρισμό μου, ότι οι ναζιστικές δομές και οργάνωση συνέχισαν να υφίστανται και μετά την ήττα του Χίτλερ. Και η λίστα συνεχίζεται...

 Είναι σίγουρα εντυπωσιακή η σύγλιση θέσεων και στόχων ε.ε. και ναζί. Πέρα απο τα ιστορικά στοιχεία που έχουν ιδιαίτερη βαρύτητα, η παρούσα κατάσταση αποδεικνύει περίτρανα τον ολοκληρωτισμό της ε.ε.. Κάθε πρόσχημα δημοκρατικότητας που κάποτε υπήρχε, τείνει να καταλυθεί. Για πραγματική δημοκρατία βέβαια ούτε λόγος παλαιότερα, πολλώ δε μάλλον τώρα. Τώρα είναι η στιγμή που όλοι πρέπει να καταλάβουν, ότι μια τέτοια ένωση δεν εξυπηρετεί σε τίποτα τα συμφέροντα των ευρωπαικών λαών, τα δικαιώματα που με τόσους αγώνες κατάφεραν οι άνθρωποι να κατακτήσουν με αίμα και θυσίες ΚΑΤΑΡΓΟΥΝΤΑΙ. Ζούμε σε μια εποχή καταπίεσης και δουλείας, το σύστημα έχει γιγαντωθεί και δείχνει το πραγματικά απάνθρωπο πρόσωπό του. Το χειρότερο από όλα είναι ότι προσπαθεί να απάνθρωπισει κι εμάς τους ίδιους.Οι επιλογές της ανθρωπότητας για το πως θα πορευτεί στο μέλλον είναι πολλές αλλά η αντίσταση σε αυτή τη λαίλαπα είναι η μόνη λύση!

·       Είναι λίγο πολύ γνωστή η σχέση βιομηχανιών όπως η siemens, VW, BMW, IBM(αμερικάνικη) με το ναζιστικό καθεστώς. Αυτές οι βιομηχανίες συνέχισαν να έχουν ενεργό ρόλο στα πολιτικά δρώμενα μέχρι τις ημέρες μας, επηρρεάζοντας κυβερνήσεις και ενώσεις κρατών. Ήταν αυτές οι βιομηχανίες που προσέφεραν απλόχερα την βοήθεια τους στον Χίτλερ και μετά την λήξη του πολέμου διευθυντικά στελέχη τους ανέλαβαν σημαντικές πολιτικές θέσεις. Να σας θυμήσω τον οικείο σε όλους μας Χριστοφοράκο, του οποίου η οικογένεια είχε άριστες σχέσεις με τις κατοχικές δυνάμεις (δοσίλογοι και μαυραγορίτες ήταν) και ότι οι γερμανοτσολιάδες πήραν την εξουσία στην Ελλάδα μετά τον εμφύλιο πόλεμο, φαίνεται ότι αυτός ήταν ο κανόνας για όλη την Υφήλιο, καθώς η ιδεολογία της εξουσίας τους παραμένει ίδια είς τους αιώνες των αιώνων!